تطبیق بین مجنون لیلی احمد شوقی و لیلی و مجنون نظامی گنجوی

از میان فارسی زبانان بهترین داستان را در این زمینه در قرن ششم هجری قمری، نظامی گنجوی به نظم درآورد و بسیاری از شاعران و نویسندگان فارس و ترک، کار او را الگوی خود قرار داده و بر اساس آن، داستان پردازی کردند. در حالیکه نخستین نگرش ادبیات عرب به این داستان در دوره ی معاصر بود که شوقی بعد از آشنایی با راه و روش نمایشنامه نویسی،این داستان را موضوع یکی از نمایشنامه هایش با نام مجنون لیلی قرار داد. شوقی و نظامی در نگاشتن اثر خود بر روایت ابو الفرج اصفهانی در کتاب الأغانی تکیه داشته اند ولی باز هم وفاداری شوقی به اصل داستان بیش ازنظامی است.نوآوری ها و افزودن های نظامی بیش ازشوقی بود و می توان گفت؛ این به دلیل تفاوت در ادب و عصر دو شاعر است. مهمترین تفاوتی که بیناین دو اثر بود عذری بودن یکی و صوفی بودن دیگری است و ریشه ی این تفاوت درعصر دو شاعر است چون عصر نظامی عصر برتری تصوّف و اندیشه ی صوفی بود بنابراین او به داستانش رنگ صوفی زده است. کلمات کلیدی: ادبیات تطبیقی، مجنون لیلی، لیلی و مجنون، احمد شوقی، نظامی گنجوی